Nordic Walking w Izraelu / fot. Piotr Kowalski

Nordic Walking w Izraelu / fot. Piotr Kowalski

Nordic Walking w Izraelu / fot. Piotr Kowalski

zobacz wiecej zdjea

Następny dzień szkoleniowy zaczął się od najdłuższej i najbardziej intensywnej sesji treningowej, związanej z nauczaniem techniki klasycznej w połączeniu z treningiem techniki górskiej.
Było gorąco i naprawdę intensywnie; cały czas marsz pod górę i trucht w dół, dla rozluźnienia napiętych mięśni. Tak właśnie opanowywali 10 kroków w nauczaniu Nordic Walking, poczuli jakie mięśnie są zaangażowane najbardziej i jak ważna jest praca ramion i mięśni kończyn dolnych podczas odpychania się od podłoża.
Trening był intensywny, a jedyną, nieplanowaną przerwę zafundowała nam para... Polaków, a właściwie Izraelczyków polskiego pochodzenia, która zatrzymała nas w trakcie ćwiczeń, maszerując dostojnym krokiem z... kijkami!
Ich zdumienie było niesamowite, gdy przedstawiono mnie jako polskiego trenera Nordic Walking. Wzruszające rozmowy o Polsce, przeplatały się z fachowym komentarzem moich kursantów, którzy „uświadamiali” adeptów chodzenia z kijkami, że mają niewłaściwy sprzęt, że te teleskopowe, aluminiowe i masywne kijki to zwykły sprzęt do trekkingu, który ma niewiele wspólnego z techniką Nordic Walking.
To była dla mnie wspaniała „sytuacja szkoleniowa”, a oni zdali ten teoretyczno-praktyczny (pokazywali moim rodakom, jak należy prawidłowo chodzić) sprawdzian celująco. Po wymianie adresów i w nadziei na odbycie fachowego kursu pod okiem przyszłych instruktorów, nasi nieoczekiwani „goście” ruszyli dalej, starając się już iść w miarę poprawnie. Pochwaliłem wszystkich za ten pierwszy, udany Nordic marketing.
Potem, zarządziłem długi i intensywny marsz przeplatany truchtem, biegiem i skokami, oczywiście z kijkami, co oznaczało sportowy Nordic Walking i wysoką intensywność.
Zatem znowu wróciliśmy na plażę, gdzie po utrwaleniu techniki klasycznej, ruszyliśmy na długi i intensywny spacer. Co pięć minut następowała zmiana sposobu poruszania się, a gdy doszło do truchtu i biegu, mój „atleta” zaopatrzony w dłuższe kijki, nareszcie krzyknął z zadowoleniem, „Teraz czuję co to jest Nordic Walking i jak działają te fantastyczne kijki!”
Trening był oczywiście przeplatany „aktywnymi” przerwami, podczas których wzmacnialiśmy i rozciągaliśmy mięśnie, wykorzystując kijki jako przyrządy gimnastyczne. Dla uspokojenia i rozluźnienia przed powrotnym marszem, przeprowadziłem z nimi kilkanaście ćwiczeń w parach oraz kilka zabaw i gier.
Atmosfera była znakomita, mimo narastającego zmęczenia.
Potem wyruszyliśmy w powrotną drogę, podczas której wprowadziłem różnorodne formy wieloskoków z kijkami.
Tym razem plażowicze zaczynali już nam trochę „przeszkadzać w treningu”, zatrzymując nas co chwilę, i pytając co tak naprawdę uprawiamy i dlaczego tak szybko i skutecznie przemieszczamy się do przodu.
Wielu z nich przyznało się, że oglądając nas poprzedniego dnia nie bardzo wiedziało, co się działo z nami i dlaczego „zakłóciliśmy ich błogie plażowanie” wtargnięciem z jakimiś dziwnymi kijkami. Dopiero teraz stwierdzili naocznie jak niezwykle atrakcyjnie i efektywnie można się przemieszczać do przodu za pomocą dwóch „dodatkowych nóg”. Podsłuchiwałem jak moi instruktorzy odpowiadali na różne pytania, jak dumni byli z tego, że to właśnie oni są pionierami czegoś, co znalazło już uznanie w oczach tych, którzy mogli ich jako pierwsi w Izraelu zobaczyć w akcji.
Ludzie zaczęli pytać o sprzęt, i możliwość jego szybkiego zakupu. „Byliśmy tak podekscytowani tym pozytywnym odbiorem, że jeden przez drugiego, próbowaliśmy udzielać najlepszych rad„ – powiedzieli mi później wszyscy instruktorzy podczas podsumowania naszego kursu.
To był pierwszy sukces i to praktyczny, marketingowy i namacalny. Byliśmy tak szczęśliwi, że zrobiliśmy jeszcze pokaz atrakcyjnych skoków dla grupki plażowiczów.

1 2 3 4 5