/ fot. Sport

Wśród najlepszych zaprezentował się Bartosz Ogłaza, który jako jedyny z Polaków posiada licencję uprawniającą do startu w mistrzostwach świata, dzięki czemu jest zapraszany na prestiżowe zawody europejskie. W „Spodku” jednak nie znalazł miejsca w finale, dwukrotnie zajmując ósmą lokatę.
- Zaczynałeś od motocrossu. Skąd więc pomysł na freestyle motocross?
- Motocross jest bardzo drogą dyscypliną. Trzeba mieć wielu sponsorów, by jeździć na najwyższym poziomie. Freestyle motocross jest całkiem innym sportem i nie trzeba aż takiego wkładu finansowego. Uprawiam tę dyscyplinę sportu, gdyż nasze życie jest zbyt krótkie, żeby przesiedzieć przed telewizorem. Trzeba zostawić po sobie ślad.
- Czym różni się motocykl do freestylu od tego zwykłego?
- Praktycznie niczym. Są jedynie bardzo małe zmiany, które nie są aż tak widoczne. Są na przykład wycięte otwory do trzymania.
- Freestyle motocross jest dyscypliną ekstremalną, w której zdarza się mnóstwo kontuzji. Miałeś wiele takich nieprzyjemnych sytuacji?
- Niestety, tego nie da się uniknąć. Dwukrotnie miałem złamaną tę samą nogę, przez co lekarze musieli wkręcić cztery śruby.
- Jakie jest twoje najgorsze wspomnienie?
- W kwietniu 2003 roku wylądowałem z nogą w bitą w podnóżek. Doszło wówczas do rozerwania rzepki i otwartego złamania kolana. W szpitalu spędziłem trzy miesiące i wdała się infekcja. Rehabilitacja trwała rok.
- Po tym upadku nie bałeś się dalej uprawiać tej dyscypliny?
- Oczywiście, że się boję, gdyż uważam, że zawsze trzeba się bać. Najgorsze są pierwsze jazdy, a później jest coraz lepiej.
- Po raz pierwszy eliminacje mistrzostw świata odbyły się w Polsce. Jak ocenisz organizację i tor?
- Organizacja była bardzo dobra i kapitalna była publiczność. Tor był bardzo trudny i wymagający, gdyż były krótkie rozbiegi i krótkie zeskoki.

Rozmawiał Norbert Barczyk